Gebouwd als autotoonzaal in de zestiger jaren voldeed het pand niet aan de nieuwe, representatieve functie. De voorgevel moest een frisse, moderne présence krijgen. Het gelijkvloers krijgt letterlijk het volle gewicht door bekleding met opgeruwde, donkere graniet. Naar boven toe worden per laag lichtere grijstinten gebruikt, bovenaan eindigend in wit.  De kroonlijst zelf wordt verder "gesluiderd" door een glasplaat eronder, die 's avonds oplicht. De verticale modulering reguleert per laag de ramen en geveldelen.